Εκ μητρογονίας πρόσφυγες: Συμμόρφωση της Κύπρου με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Το ιστορικό της υπόθεσης
Η Κυπριακή Δημοκρατία εισηγήθηκε προς το Συμβούλιο της
Ευρώπης να κλείσει η εξέταση της υπόθεσης που αφορά την ικανοποίηση των εκ
μητρογονίας προσφύγων, καθώς όπως αναφέρεται σε έκθεση πεπραγμένων που στάλθηκε
στην Επιτροπή Υπουργών, έχει συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της. Ο βαθμός συμμόρφωσης της Κύπρου με την καταδικαστική απόφαση του ΕΔΔΑ στην
υπόθεση «Βρούντου εναντίον Κυπριακής Δημοκρατίας» αναμένεται να εξεταστεί κατά
τη συνάντηση της Επιτροπής Υπουργών στο
Στρασβούργο, μεταξύ 6 και 8 Δεκεμβρίου. H Νομική Υπηρεσία αναφέρει ότι η διαφορετική μεταχείριση
μεταξύ των τέκνων εκ μητρογονίας και εξ αρρενογονίας έπαψε να ισχύει το 2013,
μέσω τροποποίησης της σχετικής νομοθεσίας και της αναγνώρισης των τέκνων όλων
των εκτοπισμένων προσώπων, ενώ ως προς την έλλειψη αποτελεσματικής προσφυγής αναφέρει ότι
θα επανεξεταστεί η νομολογία.
Το ιστορικό της υπόθεσης:
Η Μαρία Βρούντου είχε αιτηθεί το 2003 τη χορήγηση προσφυγικής ταυτότητας, ώστε
να καταστεί δικαιούχος επιδόματος οικίας και αργότερα προσέφυγε στο Ανώτατο, το
οποίο όμως έκρινε ότι δεν είχε δικαιοδοσία να εξετάσει τον ισχυρισμό για
διάκριση και ως εκ τούτου να προχωρήσει στη χορήγηση κατάλληλης θεραπείας.
Όπως είναι γνωστό, μετά την Τουρκική Εισβολή του 1974, η
Κυπριακή κυβέρνηση αποφάσισε ότι πρόσφυγες θα θεωρούνταν μόνο τα παιδιά των
αρρένων προσφύγων και όχι των γυναικών.
Η μητέρα της αιτούσας είναι πρόσφυγας από το 1974 και είναι
κάτοχος προσφυγικής ταυτότητας. Τον Σεπτέμβριο του 2002, η αιτούσα νυμφεύθηκε
και άρχισε να ψάχνει για σπίτι ώστε να στεγάσει την οικογένειά της στην
Κοκκινοτριμιθιά. Ευχόταν ότι θα λάμβανε στεγαστική βοήθεια και ως εκ τούτου,
στις 27 Φεβρουαρίου 2003, ζήτησε από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και
Μετανάστευσης του Υπουργείου Εσωτερικών να τής χορηγηθεί προσφυγική ταυτότητα,
υποδεικνύοντας ως τόπο εκτοπισμού, την κατεχόμενη Σκυλλούρα, από την οποία
εκτοπίσθηκε η μητέρα της. Ωστόσο, με επιστολή ημερ. 6 Μαρτίου 2003, το εν λόγω
αίτημα απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι η αιτούσα δεν θεωρείτο εκτοπισθείσα,
αφού ενώ η μητέρα της ήταν εκτοπισθείσα, ο πατέρας της δεν ήταν εκτοπισθείς.
Η αιτούσα, Μαρία Βρούντου, ούσα πρόσφυγας εκ μητρογονίας, υποστήριξε
ότι η απόφαση της κυβέρνησης να χειρίζεται διαφορετικά τους εξ αρρενογονίας
πρόσφυγες από τους εκ μητρογονίας, συνιστούσε δυσμενή διάκριση που παραβίαζε το
Κυπριακό Σύνταγμα και την Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η απόφαση του ΕΔΔΑ:
Το ΕΔΔΑ με την απόφαση του της 13ης Οκτωβρίου 2015, δικαίωσε
την αιτούσα κρίνοντας ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 14 της Συμβασης
(απαγόρευση διάκρισης με βάση το φύλο) σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του
Πρωτοκόλλου, του άρθρου 13 της Σύμβασης (δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής)
και επιδίκασε σε αυτήν 29.000 ευρώ υλική βλάβη, 4000 ευρώ για ηθική βλάβη και
6.981 ευρώ για δικαστική δαπάνη.
Σχόλια