Απορρίφθηκε το αίτημα του αεροπειρατή Mουσταφά να προσκομίσει επιπλέον έγγραφα που στηρίζουν το αίτημά του να μην εκδοθεί στην Αίγυπτο

Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε με απόφασή του της 19ης Ιανουαρίου 2017, την αίτηση του Αιγύπτιου Σεϊφ Ελντίν Μουσταφά, ο οποίος είχε ζητήσει να προσκομίσει επιπλέον έγγραφα και ενώ βρίσκεται υπό κράτηση με σκοπό την έκδοσή του στην Αίγυπτο, για την υπόθεση της αεροπειρατείας που συνέβη τον περασμένο Μάρτιο και έληξε με την σύλληψή του στο Αεροδρόμιο της Λάρνακας. Ειδικότερα, το

Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας κατόπιν ακροάσεως εξέδωσε διάταγμα κράτησης του για σκοπούς έκδοσης του στην Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου, μετά από αίτηση των αρχών της χώρας αυτής, προς το σκοπό δίωξης του σε σχέση με τα ποινικά αδικήματα που κατ' ισχυρισμό έχει διαπράξει ήτοι: (α) αεροπειρατεία, αντίσταση κατά των αρχών και κράτηση ομήρων (β) πράξεις που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια αεροσκάφους και (γ) ενέργειες κατά παράβαση συγκεκριμένων άρθρων του Νόμου Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας 94/2015 με βάση τη νομοθεσία της Αιγύπτου.

Ο κρατούμενος ζήτησε την έκδοση διατάγματος με το οποίο να επιτρέπεται η προσαγωγή έγγραφης μαρτυρίας η οποία επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση και συγκεκριμένα την έκθεση ειδικού πραγματογνώμονα για θύματα βασανιστηρίων, επιστολή της Διεθνούς Αμνηστίας προς τη δικηγόρο του σχετικά με την έρευνα και τις ενέργειες της Διεθνούς Αμνηστίας αναφορικά με την υπόθεση του, έκθεση του US Department of State, Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για την Αίγυπτο 2015/2016, και Έκθεση του Human Rights Watch (HRW) για την Αίγυπτο για το έτος 2016.

Όπως υποστηρίζει στην αίτησή του ο Αιγύπτιος κρατούμενος, τα έγγραφα αυτά έχουν άμεση συνάφεια με την υπόθεση του και υποστηρίζουν και αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς του, όπως αυτοί περιλαμβάνονται στην ένορκη δήλωση, και το περιεχόμενό τους υποστηρίζει τα λεγόμενα του για προηγούμενο βασανισμό του από τις Αιγυπτιακές Αρχές κατά τις περιόδους φυλάκισης του και το βάσιμο του φόβου του ότι σε περίπτωση έκδοσης του θα υποστεί δίωξη ή ότι διατρέχει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης και βασανιστηρίων.

Το δικαστήριο εν προκειμένω έκρινε ο νόμος περιορίζει τη δυνατότητα προσκόμισης συμπληρωματικών στοιχείων στις περιπτώσεις που τα στοιχεία αυτά αφορούν στο ερώτημα αν η κατηγορία που καταλογίζει η αιτούσα χώρα στον εκζητούμενο «εγένετο καλή τη πίστη ή εν τω συμφέροντι της δικαιοσύνης». 

Και καταλήγει το δικαστήριο ότι "εν προκειμένω, η κατά τον αιτητή έλλειψη καλής πίστης εκ μέρους των Αιγυπτιακών Αρχών συναρτάται με τη θέση του ότι οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει έγιναν λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων και της κριτικής στην οποία προέβη εναντίον της Αιγυπτιακής Κυβέρνησης.  Ωστόσο, η παρούσα αίτηση δεν προωθείται στη βάση της θέσης αυτής, αφού καμία αναφορά δεν γίνεται στην ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει ότι τα έγγραφα που επιζητεί να προσκομίσει ο αιτητής ως συμπληρωματικά αποδεικτικά στοιχεία συναρτώνται με τη θέση αυτή, ούτε αποκαλύπτεται κάτι τέτοιο από το περιεχόμενο των ίδιων των εγγράφων.  Διαπίστωση που σφραγίζει την τύχη της αίτησης".

Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα έγγραφα των οποίων ζητείται η προσκόμιση το δικαστήριο έκρινε ότι «η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει και για το λόγο ότι πρόκειται για έγγραφα που υπήρχαν ενώ διεξαγόταν η διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου και θα μπορούσαν, με την επίδειξη δέουσας επιμέλειας, να είχαν εξασφαλιστεί προς χρήση στη διαδικασία εκείνη»

(δημοσίευση απόφασης: cylaw.com)