Τροποποιήσεις στις Διαταγές 25 και 30 του περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικού Κανονισμού- Οδηγίες Πρακτικής

Ο περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 1) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2017 τροποποιεί τους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς. Ειδικότερα: 

Η Διαταγή 25 τροποποιείται ως ακολούθως:

(α) Στην παράγραφο (2) του Κανονισμού 1, πρώτη γραμμή, η φράση «ανταλλαγή των δικογράφων» διαγράφεται και αντικαθίσταται με τη φράση «επίδοση του κλητηρίου εντάλματος».

(β) Μετά την παράγραφο (2) του Κανονισμού 1 προστίθεται η ακόλουθη επιφύλαξη:

«Νοείται ότι όπου η έκδοση της κλήσης οδηγιών καταχωρείται από διάδικο ταυτόχρονα με τη συμπλήρωση της δικογραφίας, τότε η άπαξ τροποποίηση ρωρίς άδεια του Δικαστηρίου δύναται να γίνει εντός περαιτέρω περιόδου 15 ημερών.»

(γ) Η πέμπτη, κατά σειρά, παράγραφος του Κανονισμού 6 διαγράφεται και αντικαθίσταται με την ακόλουθη παράγραφο:

«Οι διατάξεις της Δ.25 εφαρμόζονται κατ'αναλογία και στις διαδικασίες ενώπιον των Δικαστηρίων Ειδικής Δικαιοδοσίας, ανεξαρτήτως του τρόπου έναρξης της διαδικασίας σ'αυτά και οι έννοιες του κλητηρίου εντάλματος και της αγωγής στη Δ.25 θα διαβάζονται ανάλογα.».

Η Διαταγή 30 τροποποιείται ως ακολούθως:

(α) Η λέξη «τριάντα» στην πρώτη γραμμή της παραγράφου (α) του Κανονισμού 1, διαγράφεται και αντικαθίσταται με τη λέξη «ενενήντα».

(β) Η παράγραφος (γ) του Κανονισμού 1 διαγράφεται και αντικαθίσταται με την ακόλουθη νέα παράγραφο (γ):

«(γ) Σε περίπτωση που ο ενάγων αμελήσει ή παραλείψει να εκδώσει την προνοούμενη στην παράγραφο (α) πιο πάνω κλήση για οδηγίες, ο εναγόμενος δύναται, εντός περαιτέρω 15 ημερών, να αιτηθεί την απόρριψη της αγωγής και το Δικαστήριο δύναται επιλαμβανόμενο τέτοιας αίτησης είτε να απορρίψει την αγωγή με τέτοιους όρους όπως ήθελε κρίνει δίκαιο είτε να θεωρήσει την αίτηση ως κλήση για οδηγίες δυνάμει της παρούσας διαταγής.

Νοείται ότι, σε περίπτωση που παρέλθουν άπρακτες οι παραπάνω προθεσμίες, η αγωγή θα θεωρείται ως εγκαταλειφθείσα και το Πρωτοκολλητείο θα θέτει το φάκελο της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου το συντομότερο δυνατό προς απόρριψή της, με έξοδα εναντίον του ενάγοντα.

Η έννοια του ενάγοντα και της αγωγής, καλύπτει και τον ανταπαιτούντα διάδικο, και, αναλόγως, την ανταπαίτηση.»

(γ) Με τη διαγραφή από την παράγραφο (δ) του Κανονισμού 1 της φράσης «και δεν θα συνιστά προς τούτο κώλυμα ο καθορισμένος, ανάλογα με την περίπτωση, χρόνος παραγραφής.» και την αντικατάστασή της με την ακόλουθη φράση:

«, τηρουμένων των προνοιών περί παραγραφής σε οποιοδήποτε νόμο.»

(δ) H παράγραφος (β) του Κανονισμού 2 διαγράφεται και αντικαθίσταται με την ακόλουθη νέα παράγραφο (β):

«Οι προθεσμίες που προβλέπονται στον Κανονισμό 1(α) και 2(α) ανωτέρω, δύνανται να παραταθούν, εάν καταδειχθεί στο Δικαστήριο ότι υπήρχε αντικειμενική αδυναμία συμμόρφωσης με τις εν λόγω προθεσμίες ή άλλος καλός λόγος που να δικαιολογεί την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για παράτασή τους.»

(ε) Το εδάφιο (i) της παραγράφου (3) του Κανονισμού 5 τροποποιείται με τη διαγραφή της λέξης «ονομαστικό» και την προσθήκη, μετά την τελεία των ακολούθων:

«Νοείται ότι ο κατάλογος μαρτύρων θα είναι ονομαστικός, αλλά εάν υπάρχουν λόγοι πρακτικής δυσχέρειας, θα δύναται ο ενδιαφερόμενος διάδικος να προσδιορίσει την ιδιότητα του μάρτυρα χωρίς αναφορά στο όνομά του.» (στ) Το εδάφιο (i) της παραγράφου (5) του Κανονισμού 5 διαγράφεται και αντικαθίσταται με το ακόλουθο νέο εδάφιο (i):

«(i) Η έγγραφη μαρτυρία κατατίθεται με ένορκη δήλωση ή με δήλωση κατόπιν της νενομισμένης διαβεβαίωσης.»

(ζ) Το εδάφιο (v) της παραγράφου (5) του Κανονισμού 5 τροποποιείται με τη διαγραφή της φράσης «με την αντίστοιχη δικογραφία» (στη δεύτερη γραμμή) και την αντικατάστασή της με τη φράση «με τα επίδικα θέματα ή ότι δεν καλύπτονται από τα δικόγραφα,».

(η) Στην παράγραφο (5) του Κανονισμού 5 προστίθεται το ακόλουθο νέο εδάφιο (vii):

«(vii) Το Δικαστήριο δύναται κατόπιν προφορικού αιτήματος να δώσει άδεια για έκδοση κλήσης μάρτυρα με σκοπό να παρουσιαστεί στο Δικαστήριο για να υπογράψει την προβλεπόμενη στο εδάφιο (i), ανωτέρω, δήλωση.»

(θ) Ο Κανονισμός 8(α) τροποποιείται με τη διαγραφή της λέξης «εγγράφων» από τη φράση «εγγράφων μαρτυριών» (πέμπτη γραμμή).

(ι) Με την αρίθμηση της πρώτης, κατά σειρά, παραγράφου του Κανονισμού 10 ως παράγραφος (1) του Κανονισμού 10 και, περαιτέρω, με την τροποποίηση της δια της προσθήκης των ακολούθων μετά το ποσό «€3.000»:

«, εξαιρουμένων των υποθέσεων που εκδικάζονται από τα Οικογενειακά Δικαστήρια και αφορούν γονική μέριμνα, δικαστική αναγνώριση τέκνου, προσβολή πατρότητας και προσβολή εκούσιας αναγνώρισης για τις οποίες θα τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις που αφορούν αντικείμενο διαφοράς άνω των €3.000.

Νοείται ότι, με συμφωνία των διαδίκων ακόμα και οι προαναφερόμενες κατηγορίες υποθέσεων δύνανται στην κατάλληλη περίπτωση και αφού αποδεχθεί τούτο το Δικαστήριο, να εκδικάζονται με εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν αντικείμενο διαφοράς κάτω των €3.000».

(ια) Η πέμπτη, κατά σειρά, παράγραφος του Κανονισμού 10 καταργείται και διαγράφεται.

(ιβ) Με την προσθήκη στον Κανονισμό 10 των ακολούθων νέων παραγράφων (2),

, (4) και (5):

Όλες οι υποθέσεις διατροφής, ανεξάρτητα από το χρηματικό ποσό της αξίωσης εκδικάζονται στην κατηγορία της «ταχείας εκδίκασης».

Σε υποθέσεις διαζυγίου δεν είναι αναγκαία η έκδοση κλήσης για οδηγίες και το Δικαστήριο δύναται να ορίσει την υπόθεση για ακρόαση μετά τη συμπλήρωση των δικογράφων και την τήρηση τυχόν οδηγιών από το Δικαστήριο.

Σε υποθέσεις γονικής μέριμνας το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ως προς το χρόνο εκδίκασης της υπόθεσης και την αναγκαιότητα του χρόνου ετοιμασίας της έκθεσης του λειτουργού ευημερίας.

Όπου στα Δικαστήρια ειδικών δικαιοδοσιών δεν υπάρχει υποχρέωση αναγραφής κλίμακος ή ποσού επίδικης διαφοράς, το Δικαστήριο δύναται, ανεξαρτήτως των διατάξεων της Δ.30, να χειριστεί την ενώπιον του υπόθεση κατά τον τρόπο που θα εξυπηρετηθεί η ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης. Προς τούτο δύναται να ακολουθήσει τις ειδικές ρυθμίσεις που γίνονται στους οικείους διαδικαστικούς κανονισμούς είτε αυτούσιες, είτε σε συνδυασμό με τις πρόνοιες της Δ.30.

(ιγ) Με την αρίθμηση των δεύτερης, τρίτης, τέταρτης, κατά σειρά, παραγράφων του Κανονισμού 10 ως ο νέος Κανονισμός 11(1), (2) και (3), αντιστοίχως.

Εκδόθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στη Λευκωσία στις 24 Ιουλίου 2017.

Ο παρών Κανονισμός τίθεται σε ισχύ από την ημέρα της δημοσιεύσεώς του, ήτοι 28 Ιουλίου 2017.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

Όπου υπάρχουν πέραν του ενός εναγομένου σε αγωγή, τότε τα δικόγραφα θεωρούνται συμπληρωμένα κατά την έννοια της Δ.30, κ.1(α), ώστε να αρχίσει να τρέχει η προνοούμενη προθεσμία, όταν τα δικόγραφα συμπληρωθούν, υπό την έννοια που προβλέπεται από τη Δ.26, κ.11, για όλους τους εναγομένους.

Μετά τη συμπλήρωση των δικογράφων ως άνω, όταν κατά την πρώτη εμφάνιση για οδηγίες διαφανεί ότι εκκρεμούν άλλες διαδικασίες για τις οποίες ενδείκνυται ή απαιτείται η ανταλλαγή περαιτέρω δικογράφων, το Δικαστήριο διατηρεί την ευχέρεια να αναβάλει την υπόθεση μέχρι τη συμπλήρωση όλης της δικογραφίας, δίδοντας σχετικές οδηγίες ως προς τον περαιτέρω χειρισμό της κλήσης για οδηγίες.

Αναμένεται ότι ο διάδικος που γνωρίζει ότι θα προχωρήσει με πρόσθετες διαδικασίες, όπως η προσεπίκληση τριτοδιαδίκου ή η έκδοση ειδοποίησης μεταξύ συνεναγομένων, γνωστοποιεί τούτο με την πρώτη ευκαιρία στους αντιδίκους του και ενημερώνει σχετικά το Δικαστήριο.

Σε περίπτωση παράλειψης εμφάνισης ενός ή περισσοτέρων, μεταξύ πλειόνων συνεναγομένων, η Δ.30 δεν βρίσκει εφαρμογή σε σχέση με εναγόμενο που παρέλειψε να εμφανιστεί, αλλά εφαρμόζονται οι πρόνοιες της Δ.17 περί παράλειψης εμφάνισης και η υπόθεση για όσους εκ των εναγομένων δεν καταχωρίσουν εμφάνιση προχωρεί κατά τα προβλεπόμενα στη Δ.17.

Η «σύνοψη μαρτυρίας» που προβλέπεται στη Δ.30, κ.5(3)(ί), έχει την έννοια μιας συνοπτικής παράθεσης κάθε σκοπούμενου μάρτυρα και δεν πρέπει να απαιτείται ή να επιτρέπεται να επεκτείνεται σε λεπτομερή παράθεση γεγονότων και ισχυρισμών. Δεν αποτελεί μαρτυρία, αλλά μια περιεκτική αναφορά στα κύρια σημεία της μαρτυρίας ώστε να δίδεται ειδοποίηση στο Δικαστήριο και την άλλη πλευρά για την ουσία των όσων θα αναφέρει ο συγκεκριμένος μάρτυρας. Νοείται, βέβαια, ότι, από την άλλη, δεν μπορεί να εξαντλείται σε γενικότητες οι οποίες δεν θα ικανοποιούν το σκοπό αυτό.

Διάδικος ο οποίος επιθυμεί να εγείρει οποιοδήποτε ζήτημα κατά τη συμπλήρωση του Παραρτήματος 25, που δεν περιλαμβάνεται στα πρώτα εννέα αιτήματα της πρώτης ύλης του Παραρτήματος, θα πρέπει οπωσδήποτε να το θέσει στο υπ'αρ. 10 αίτημα. Τέτοια αιτήματα περιλαμβάνουν, χωρίς να είναι εξαντλητική η αναφορά που ακολουθεί, την ιατρική εξέταση οποιουδήποτε διαδίκου, την αιματολογική, γονιδιακή ή άλλη σχετική ή συναφή εξέταση ή αίτημα αναβολής ή αναστολής της περαιτέρω δικαστικής διαδικασίας μέχρι τη συμμόρφωση διαδίκου σε διατάγματα του Δικαστηρίου.

Δείτε τον Κανονισμό όπως δημοσιεύθηκε στην ΕτΔ εδώ

Διαβάστε ακόμα: Νέα τροποποίηση στον περί Δικαστηρίων Νόμο: Ποιές αποφάσεις υπόκεινται σε έφεση