Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε έφεση που άσκησε η ΑΗΚ κατά
πρωτόδικης απόφασης με την οποία είχε απορριφθεί αγωγή που καταχώρησε εναντίον
πολίτη, αξιώνοντας το ποσό των £616,48 με αποτέλεσμα στο τέλος να επωμιστεί
€2,500 ως δικαστικά έξοδα.
Σύμφωνα με την απόφαση του Ανωτάτου, το ποσό των £616,48 ήταν μέρος του
τιμολογίου που είχε εκδώσει η ΑΗΚ προς τον εφεσίβλητο, συνολικού ύψους
£3,082,41 για τις ζημιές που προκάλεσε σε πάσσαλο της ΑΗΚ μετά από
αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Ο ιδιώτης είχε αναλάβει την ευθύνη για το δυστύχημα αποδεχόμενος να πληρώσει
μέρος του τιμολογίου και συγκεκριμένα το ποσό των £2.465,93 ενώ αρνήθηκε να πληρώσει το ποσό των £616,48
το οποίο η ΑΗΚ είχε χαρακτηρίσει «τμηματικά ή γενικά έξοδα».
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή λόγω του ότι η ΑΗΚ επιχείρησε «με
γενικό ομολογουμένως τρόπο να εξηγήσει το ειδικό κονδύλι» τη στιγμή που
επρόκειτο για κονδύλι ειδικών ζημιών και «συνεπώς έπρεπε να αποδεικνύεται με
αυστηρό τρόπο».
Το Ανώτατο διαφώνησε με τη θέση της ΑΗΚ ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο
Δικαστήριο θεώρησε ότι δεν αποδείχθηκαν τα εν λόγω έξοδα επικαλούμενη τον
Καν.13(6) των περί Υπηρεσίας Τηλεπικοινωνιών (Τηλεφωνικοί) Κανονισμών για να
δικαιολογήσουν το κονδύλι, αφού το ποσό των £616.48 αποτελεί το 25% του ποσού
του τιμολογίου.
Το Δικαστήριο υποδεικνύει στην απόφαση του ότι ο εν λόγω κανονισμός αφορά
δαπάνες κατασκευής κυρίων τηλεφωνικών συνδέσεων για συνδρομητές της Αρχής και
«συνεπώς προϋποθέτει συμφωνία της Αρχής και του εκάστοτε συνδρομητή της».
«Δεν έχει σκοπό - θα ήταν άλλωστε και παράλογο - να καλύψει ζημιά από
αδικοπραξία ή πράξη μη συνδρομητή», προστίθεται. Σημειώνεται επίσης ότι «επ`ουδενί
δεν δημιουργείται δικαίωμα αξίωσης αυθαίρετης επιβολής 25% επί της αξίας της
αποκατασταθείσας ζημιάς έναντι τρίτου και ο κανόνας που επιβάλλει την αυστηρή
απόδειξη τέτοιας ζημιάς δεν κάμπτεται». Συνεπώς, καταλήγει το Ανώτατο, «η έφεση κρίνεται απορριπτέα και απορρίπτεται με
έξοδα €2,500 εναντίον των εφεσειόντων».(Πηγή: ΚΥΠΕ)
Σχόλια