Εγκυρότητα ένορκης δήλωσης που γίνεται από Δικηγόρο

Το θέμα της εγκυρότητας της ένορκης δήλωσης που γίνεται από δικηγόρο εξετάζεται μεταξύ άλλων σε πρόσφατη ενδιάμεση απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (16/1/2018, Αρ. Αγωγής 3400/2012).

Στα πλαίσια αίτησης που καταχώρησαν δύο εκ των εναγομένων, βασιζόμενης στα Άρθρα 82-90, 91Γ, 91Ε - 91Ζ του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου ΚΕΦ.6, στη Δ.48, θθ.1-3 και 9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, υποβλήθηκε ένορκη δήλωση από τον δικηγόρο τους.

Στη Αίτηση καταχωρήθηκε Ένσταση από τους ενάγοντες στην οποία μεταξύ άλλων υποστηρίζεται ότι «ο Ενόρκων Δηλών που προβαίνει στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, στερείται εξουσιοδότησης των Αιτητών και/ή κωλύεται από του να προβαίνει στην εν λόγω Ένορκη Δήλωση καθώς υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων». 

Επίσης στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση αναφέρεται  ότι «στη βάση νομικής συμβουλής της οποίας τυγχάνει ο Ενόρκως δηλών στην Αίτηση κωλύεται από το να προβαίνει στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση καθώς δεν έχει εξουσιοδοτηθεί από αυτούς και επιπλέον δεν αποκαλύπτει οιονδήποτε λόγο γιατί οι Αιτητές δεν έχουν προβεί οι ίδιοι στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση τους».

Επί του συγκεκριμένου θέματος το Δικαστήριο αναφέρει τα ακόλουθα:

«Η νομολογία έχει κατ΄επανάληψη επισημάνει το ανεπιθύμητο της πρακτικής κατάρτισης και υποβολής ένορκης δήλωσης από δικηγόρο και ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, αν δεν είναι εμφανής ο λόγος, θα πρέπει να δίδεται εξήγηση ως προς το γιατί ομνύων είναι δικηγόρος και όχι ο διάδικος ή άλλο πρόσωπο.

Στην υπόθεση Dmitry Rybolovlev v. Elena Rybolovleva (2010) 1 Α.Α.Δ. 82 υπογραμμίστηκαν συναφώς τα εξής:

«Το θέμα της κατάρτισης και υποβολής σε δικαστική διαδικασία ένορκης δήλωσης από δικηγόρο, διέπεται από καλά καθιερωμένες αρχές που εκπηγάζουν από τη νομολογία. Αν χρειάζεται να τις συνοψίσουμε ξανά, θα λέγαμε ότι γενικά ομιλούντες, μια ένορκη δήλωση δεν αποκλείεται απλά επειδή ο ομνύων είναι δικηγόρος. Οι δικηγόροι όμως θα πρέπει να αποστασιοποιούνται από τα γεγονότα που σχετίζονται με τα επίδικα θέματα και τυγχάνει γενικά ανεπιθύμητο να εμφανίζονται ως μάρτυρες ή ενόρκως δηλούντες σε δικαστική διαδικασία στην οποία εκπροσωπούν διάδικο, εκτός εάν αυτό είναι αναγκαίο. Αφ' ης όμως στιγμής δικηγόρος έχει με τον ένα ή άλλο τρόπο καταστεί μάρτυρας γεγονότων, τότε κωλύεται, λόγω ασυμβιβάστου, να συνεχίζει να εμφανίζεται χειριζόμενος την υπόθεσή του πελάτη του ως δικηγόρος. (Ahapittas v. Roc-Chic Ltd (1968) 1 C.L.R. 1, In re Efthymiou (1987) 1 C.L.R. 319, Thanos Hotels Ltd v. Ιωάννου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1036).

Στις πιο πάνω καλά καθιερωμένες αρχές δεν κρίνουμε ορθό να προσθέσουμε ή να αναγνωρίσουμε και άλλη αρχή σύμφωνα με την οποία εάν ο ομνύων είναι δικηγόρος και δεν επεξηγεί με επάρκεια γιατί προβαίνει ο ίδιος στην ένορκη δήλωση και όχι ο πελάτης του, τότε η ένορκη δήλωση πάσχει και θα πρέπει ν' αγνοηθεί ή απορριφθεί. ........................... ............

Με αυτά ως δεδομένα, μπορούμε να δεχθούμε ως αρχή της νομολογίας αναφορικά με το θέμα παροχής εξήγησης ως προς το γιατί ομνύων είναι δικηγόρος και όχι διάδικος ή άλλο πρόσωπο, ότι κάποια εξήγηση προς τούτο απαιτείται, εκεί όπου δεν προκύπτει υπό τις περιστάσεις ένας εμφανής καλός λόγος, όπως είναι η διαμονή του διαδίκου στο εξωτερικό και/ή άλλες εγγενείς δυσχέρειες οι οποίες δεν θα επέτρεπαν στον ίδιο να είναι ενόρκως δηλών..........».

Παρά λοιπόν το ανεπιθύμητο της πρακτικής αυτής, η νομολογία μας δεν απαγορεύει την όμνυση από δικηγόρο σε περιπτώσεις, όπως η παρούσα, όπου, όπως προκύπτει, ο ομνύων δεν χειρίζεται την υπό κρίση Αίτηση αλλά άλλος δικηγόρος εκ μέρους των Αιτητών ο οποίος και την υπογράφει, ώστε να αγνοείται ή να απορρίπτεται η ένορκη αυτή δήλωση.  Όπως έχει νομολογηθεί, «η απαγόρευση αφορά την όμνυση ένορκης δήλωσης από δικηγόρο, ο οποίος είναι ή στη συνέχεια της διαδικασίας, καθίσταται μάρτυρας γεγονότων οπότε και θεωρείται ασυμβίβαστος ο περαιτέρω εκ μέρους του χειρισμός της υπόθεσης ..» (Δέστε Investylia Public Company Ltd ν. Τζοζεφίν Γαβριηλίδου, Πολιτική Έφεση 326/10, ημερομηνίας 13/6/2013)

Με δεδομένο ότι ο ..., ενόρκων δηλών στην υπό κρίση Αίτηση, είναι ένας εκ των δικηγόρων των Εναγομένων 2 & 3/Αιτητών ο οποίος και χειρίστηκε προσωπικά την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή θεωρώ ότι η μη αναφορά στην ένορκη δήλωση από ποιόν εξουσιοδοτήθηκε για να προβεί σε αυτή δεν ενέχει οποιεσδήποτε συνέπειες στην εγκυρότητα της, όπως ήταν η εισήγηση των συνηγόρων του Ενάγοντα/Καθ΄ου η Αίτηση».

Το Δικαστήριο ενόψει του παραπάνω σκεπτικού έκρινε ότι ο λόγος αυτός ένστασης δεν ευσταθεί και τον απέρριψε. (περίληψη: Cylegalnews.com/ δημοσίευση απόφασης: cylaw.org)
Καθημερινή νομική και δικαστική ενημέρωση μόνο με ένα like στη σελίδα μας στο Facebook εδώ