Ήταν 13 Νοεμβρίου
του 1956 όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, διέταξε την πολιτεία της Αλαμπάμα
να καταργήσει το νόμο περί διαχωρισμού λευκών και μαύρων στη χρήση των λεωφορείων.
Η απόφαση αυτή (υπόθεση Browder v.Gayle) αποτελούσε επικύρωση της απόφασης του
κατώτερου δικαστηρίου με την οποία είχε κριθεί ότι «ο επιβαλλόμενος διαχωρισμός
λευκών και έγχρωμων επιβατών στα λεωφορεία που κυκλοφορούσαν στην πόλη του Μοντγκόμερυ
παραβιάζει το Σύνταγμα και του Νόμους των ΗΠΑ» .
Το Δεκέμβριο του
1955, η μοδίστρα ακτιβίστρια Ροζα Παρκς συνελήφθη από την αστυνομία για παραβαση
του νόμου περί διαχωρισμού αρνούμενη να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο
για να καθίσει ένας λευκός άνδρας. Δείτε σχετικά εδώ
Το περιστατικό με τη Ρόζα Παρκς πυροδότησε έντονες
αντιδράσεις και διαδηλώσεις από την κοινότητα των έγχρωμων αλλά και μποϊκοτάζ
στη χρήση των δημόσιων συγκοινωνιών , ενώ οι διοργανωτές αντιμετώπισαν
συλλήψεις, εκφοβισμό και βίαιες επιθέσεις.
Εν μέσω του αγώνα
των μαύρων, ο έγχρωμος δικηγόρος Fred Gray κατέθεσε, την 1η Φεβρουαρίου 1956, αγωγή κατά του νόμου περί
διαχωρισμού στα λεωφορεία ενώπιον του ομοσπονδιακού δικαστηρίου του
Μοντγκόμερυ.
Η περίφημη
υπόθεση Browder v.Gayle αφορούσε στην αγωγή τεσσάρων έγχρωμων γυναικών (Aurelia Browder, Claudette
Colvin, Susie McDonald, και Mary Louise Smith) που υπήρξαν θύματα διάκρισης σε
λεωφορεία του Μοντγκόμερυ. Το όνομα του Εναγόμενου εν προκειμένω ήταν ο δήμαρχος
της πόλης, W.A.Gayle.
Mετά την ανακοίνωση της ιστορικής απόφασης
του Ανωτάτου Δικαστηρίου το Νοέμβριο του 1956, οι αρχές του Μοντγκόμερυ
καθιέρωσαν την ενοποίηση της χρήσης των λεωφορείων της πόλης. Το μποϊκοτάζ στις
συγκοινωνίες επισήμως έληξε το Δεκέμβριο του 1956, μετά από ένα και πλέον χρόνο
συνεχούς και οργανωμένου αγώνα των ακτιβιστών.
Η απόφαση του Δικαστηρίου
είχε ως αποτέλεσμα σημαντικές αλλαγές γενικά στο διαχωρισμό λευκών και μαύρων στις
δημόσιες συγκοινωνίες και έθεσε τις βάσεις για πολλές από τις τροποποιήσεις που
ακολούθησαν στη νομοθεσία για τα πολιτικά δικαιώματα. (cylegalnews.com/calendar.eji.org)
Σχόλια